Gerritsen, G.J.
Geschreven door Henk Sepers
Gradus Johannes Gerritsen geboren te Gorssel (Kring van Dorth) stond op 10 februari 1932 aan de wieg van de vereniging Gemeenschappelijke Belang Okkenbroek en Omgeving. Die woensdagavond werd hij met vier anderen tijdens de oprichtingsvergadering in een zaal bij K. ter Horst in het bestuur gekozen. Later ging de vereniging onder de naam Okkenbroeks Belang (OB) door het leven. Als penningmeester van Okkenbroeks Belang (OB) heeft Gerritsen zich door de jaren heen actief ingezet voor de verbetering van de (leef)omstandigheden in Okkenbroek en omgeving.
Gradus Johannes Gerritsen (* 10 mei 1882 - † 2 oktober 1967) trouwt op 22 mei 1915 met Johanna Daggenvoorde (* 26 januari 1885 - † 13 december 1967) en treedt als molenaar in de voetsporen van zijn vader. Johan Struik was als een jong ventje op de bruiloft. In Uut den Umtrek schrijft hij daarover: "Wij mochten mee naar een bruiloft in de buurt, toen Gerardus Gerritsen en Johanna Daggenvoorde, dagelijks Mulders Garrard en Assink Na genoemd, trouwden. De bruiloft was in het oude Muldershuis op de deel. 's Avonds waren we ook wel veel op de deel waar de builfte goed op gang begon te komen." Het echtpaar Gerritsen is begraven op het kerkhof in Lettele.
Op 15 oktober 1959 schrijft Franz Xavier Josef (Franz) Fuchsthaller, bewoner van Huize Okkenbroek, aan de burgemeester van Diepenveen een brief met het verzoek aan oud-molenaar G.J. Gerritsen een Koninklijke onderscheiding te verlenen. Fuchsthaller, secretaris van OB maar vooral Okkenbroeker, somt uitvoerig de verdiensten van Gerritsen op. Over de bijzondere liefde en wijsheid waarmee Gerritsen zijn opgave heeft vervuld, zijn rol tijdens de oorlog, zijn onzelfzuchtigheid om ervoor te zorgen dat tussen de katholieken, Gerritsen zelf katholiek, en protestanten een goede verstandhouding blijft bestaan. Over de verharding van de wegen, de elektrificatie. Maar ook over hoe zeer het Okkenbroekers met vreugde zal vervullen als deze moedige en eenvoudige man geëerd wordt. Uit de krant van 29 april 1960 blijkt het verzoek van Fuchsthaller niet voor niets te zijn geweest. Gerritsen krijgt door burgemeester Crommelin een Koninklijke onderscheiding opgespeld: de ere-medaille in zilver in de Orde van Oranje-Nassau. Hij heeft, zo valt te lezen, zich veel moeite getroost voor de verbetering van tal van openbare voorzieningen in het dorp. In het bijzonder spande hij zich in voor de elektrificatie van Okkenbroek.
Met de uitreiking van de Koninklijke onderscheiding is de kous nog niet af. Gerritsen, sinds de oprichting in 1936 betrokken bij Okkenbroeks Belang, laat in de bestuursvergadering van 10 november 1960 weten zich niet herkiesbaar te stellen. Er wordt besloten hem tot ere-bestuurslid te benoemen vanwege zijn grote verdienste voor het dorp. Zo kan hij ook verder als raadgever in bestuursvergaderingen optreden.
Op 29 november neemt hij in de ledenvergadering afscheid van het bestuur. Namens Okkenbroeks Belang biedt Fuchsthaller Gerritsen een wandelstok aan.
Gerritsen was, volgens een krantenartikel uit 1967, voor de oorlog actief als voorzitter van VESO, de voetbalvereniging in Okkenbroek.
Reageren? Stuur een bericht naar Henk Sepers