Rede bij begrafenis Diepenveen

Op 19 december 1998 vond in Ons Centrum de plechtige begrafenis van de gemeente Diepenveen plaats.Voorganger van deze dienst was Ernst-Jan Nijkamp. Hieronder de integrale tekst van de rede die hij uitsprak.

De laatste gang ………….

Toneel: gedempt (liefst oker-geel) – veel kaarsen
Stem: Wilt u allen gaan staan?
Onder stemmige muziek komt langzaam de stoet binnen met de kist. Voorop 3 kinderen uit groep 8 als engeltjes met 1 bloem in de hand. Daarna de paukenist (in ’t zwart gekleed|. Daarachter de voorganger (Ernst-Jan Nijkamp) met pruik en toga. Vervolgens de dragers van de kist (met hoge hoed, zwart pak, klompen). Achter de kist de doodgraver (kleding als dragers) met schop op de nek. Daarachter 4 kinderen uit groep 8, kleding als de eerste kinderen. Kist wordt voor podium geplaatst. Kinderen gaan daar omheen zitten op de grond. Voorganger neemt plaatst achter kansel. Spot op voorganger.
Stem: Wilt u weer plaats nemen.

Tekst voorganger:
Familie en vrienden van onze dierbare overledene,
Op deze trieste dag, waarop wij afscheid moeten nemen van iets zo dierbaars, zijn wij samen intens verdrietig. Bedroef, diep bedroefd! Vóór ons ligt een lange, donkere tunnel zonder einde, zonder lichtpuntje. Wat ís er gestreden voor het behoud van het leven van deze dierbare. Wat ís er geknokt door velen van u om onze geliefde in ons midden te houden. In uw aller harten woedde de strijd; met een vuur en een gedrevenheid zoals alleen ú dat in u heeft!

U ging zelfs zo ver dat u met tractoren het vege lijf van onze dierbare probeerde te redden. U wist immers nog, dat het u 25 jaar geleden ook gelukt was. Toen ontsnapte onze geliefde maar ternauwernood aan de dood. Ook toen heeft u gevochten en met een bepaald succes. Maar helaas…. toen waren er andere chirurgen die hem onder het mes namen. Toen bleef het bij de amputatie van de arm Colmschate. Nu…. nu echter, had u met andere chirurgen te maken. Een heel team zelfs. Chirurgen die een rijke patiënt hadden gevonden waarvan zij de erfenis wilden opstrijken. Met drie handen op één buik pleegden de chirurgen Bugter, Gerzee en Van de Vondervoort euthanasie, zonder toestemming van de patiënt en van de naaste familie, u dus! Voer voor het Medisch Tuchtcollege.

Maar daar heeft u, als naasten niets aan. Ontredderd en bedroef blijft u achter, niet weten bij wie u uw heil nu nog moet zoeken. Laat er echter één troost voor u zijn: al die jaren bent u sterk geweest, ijzersterk, u heeft een enorme wilskracht getoond. Daarom zult u het in de toekomst ook redden, drijvend op uw eigen kracht, niet afhankelijk van welke goed bedoelende medicus dan ook. Huilt u uit bij elkander, sla de de chirurgen aan de schandpaal!

Maar….. toon daarnaast ook uw immer sociale hart: geef voor 1 jaar de ruimte aan degene die uw dierbare heeft opgeslokt. Bedenk hoe trots Deventer er op kan zijn om voor 12 maanden bij Okkenbroek te mogen horen. Laat Deventer even ruiken aan een cultuur waarin criminaliteit niet aan de orde is, individualisering geen plaats heeft, waar ruimte is om écht te leven, waar men omziet naar elkaar, waar wijkaanpak niet nodig is omdat men zelf de zaakjes goed aanpakt, waar zoveel mogelijk voorzieningen zijn, waar kinderen worden opgevoed met normen en waarden, waar men ’s avonds veilig over straat kan, waar saamhorigheid heerst en waar iemand nog IEMAND is. Geef Deventer 12 maanden de tijd om van u te leren, draag uw manier van leven uit in een stad waar verbetering van de leefbaarheid hard nodig is. Laat u dit sterken.

Familie en vrienden,
Gemeente Diepenveen is niet meer. Onze dierbare laat een lege plek achter bij velen van u, maar behoudt ook een warme plek in ons hart. Hoe velen van u zijn er getrouwd in dat mooie gemeentehuis? Hoe velen kamen er aangifte doen van de geboorte van hun kind? Hoe velen kwamen er vertellen dat er iemand was overleden? Daarom willen wij in dierbare herinnering blijven denken aan de gemeente Diepenveen.

<Steen gaat omhoog>

Wij nemen afscheid van de gemeente Diepenveen, een gemeente waartoe wij hoorden, hoe klein onze stem daar ook was. Wij waren er deel van en onze wortels liggen daar. Wij staan stil bij de teloorgang van de gemeente Diepenveen en zijn daar nu allen getuige van. Een stuk geschiedenis met mooie en minder mooie kanten, zoals ieder van u dat beleefd heeft. Ter nagedachtenis wordt aan de bevolking van Okkenbroek deze steen aangeboden en Plaatselijk Belang zal hiervoor een mooie plek uitzoeken. Vaarwel gemeente Diepenveen! Mevrouw Volkering zou u als voorzitter van Plaatselijk Belang even naar voren willen komen?

Kinderen leggen bloemen.

Voorganger: Wij gaan nu samen een lied zingen waarvan u de tekst heeft gekregen. Ik verzoek u wederom te gaan staan.

Melodie “Waarheen, waarvoor” van Mieke Telkamp.

Vaarwel Diepenveen,
Wij waren jou trouw,
Waarom ging je van ons heen?
Nu hier met elkaar, zeggen wij jou gedag,
Wat jammer dat jij verdween!

Waarheen leidt het pad door ons te begaan?
Waar gaat het met ons nu op aan?
Is ’t dit, is ’t dat?
Waar ligt ons bestaan?
Voor een toekomst met zekerheid?

BRON | Ernst-Jan Nijkamp.